Welkom in Teheran!

Hoewel ik absoluut geen getalenteerde schrijver ben, heb ik altijd al een waarbenjij.nu aan willen maken. Puur experimenteel en voor diegenen die geïnteresseerd zijn mijn reis in Iran te volgen. Bij dezen, veel lees plezier!

Het is alweer drie jaar geleden dat ik me kan herinneren een voet op de Iraanse grond gezet te hebben. Zoals de titel luidt, bevind ik me op het moment in Teheran. Dit stuk schrijf ik dan ook vanuit het bed van mijn kleine neefje dat ik paar tellen geleden voor het eerst heb mogen ontmoeten. Ik kom dus oorspronkelijk niet uit Teheran. Ik ben geboren en tot mijn zevende opgegroeid in een andere grote stad, Mashad.

Met een kleine vertraging vertrok onze vliegtuig op zondag rond 13:00 uur vanuit Amsterdam (Schiphol). Na anderhalf uur werd even geland in Praag om bij te tanken. Vanwege de brandstof boycot mag Iran Air namelijk niet tanken in Nederland. Maar we blijven positief, want deze korte landing heeft ons een paar prachtige luchtfoto’s opgeleverd! De reis verliep verder heel soepel; bij aankomst was de bagage er al en mijn moeder had al een taxi geregeld.

Inmiddels zijn enkele dagen voorbij gevlogen en bevind ik me in mijn geboorteplaats Mashad. Helaas heb ik het vorige stukje niet eerder kunnen posten vanwege de slechte internetverbinding in het huis van mijn oom. Daarom zal ik mijn belevenissen in Teheran nu na vertellen.

In het algemeen blijft men overdag thuis in de zomer. Het is hier te warm om met een hoofddoek, een lange broek en een mantel over straat te lopen. Ook voor mannen geldt dat zij een lange broek moeten aantrekken. Zwemmen is voor gewone volk niet aantrekkelijk: mannen en vrouwen mogen niet samen in één bad. Daarom kiezen velen die het kunnen betalen voor een privé zwembad. Gelukkig hebben wij wel kunnen profiteren van een frisse duik in een zwembad helemaal voor ons alleen!

Vanwege de warmte komt de stad pas ’s avonds tot leven. De eerste avond zijn wij naar ‘Darband’ geweest. Aantrekkelijke locatie om even te genieten van gebergten, toeristenkraampjes en luxe restaurants. Op de tweede avond zijn mijn moeder, tante en ik gaan winkelen in een passage in Iran. Voornamelijk op zoek naar mantels en hoofddoeken. Het was overigens een geslaagde shopavond weer!

Vandaag zijn wij naar Mashad gevlogen vanuit Teheran. Onderweg naar het vliegveld werd de taxi bestuurd door een knappe intelligente jongeman. Gepassioneerd vertelde hij over de onderhandelingen tussen Iran en o.a. Verenigde Staten. Net als hij is iedereen in Iran dolgelukkig met de nieuwe akkoorden. Zelfs mijn oom die het liefst geen seconde van de sportkanalen wil missen maakte een uitzondering voor de nieuwszenders de afgelopen dagen.

Aangekomen op het vliegveld had onze vliegtuig weer vertraging.
Gelukkig mochten wij gewoon eten en drinken op het vliegveld en in de vliegtuig: want een reiziger hoeft niet mee te doen aan ramadan. In Iran geldt overigens de regel dat men niet op straat mag eten en drinken overdag tijdens ramadan. Het is me niet precies duidelijk wat de sanctie van een dergelijke overtreding is, maar dit zou wel eens zweepslagen kunnen worden afhankelijk van de situatie.

In Mashad werd ik opgehaald door mijn tante en neefje. Mijn ouders en broertje gingen met een andere neef van mij mee. Samen hebben we elkaar weer ontmoet bij mijn oma. Het was een familieavondje dus, maar wel weer zo gezellig!